واکنش رقابتی گندم نان (triticum aestivum l.) و خردل وحشی (sinapis arvensis l.) به سطوح نیتروژن در شرایط شوری

به منظور بررسی رقابت گندم و خردل وحشی تحت شرایط مختلف شوری و سطوح کود نیتروژن، آزمایشی  گلدانی در گلخانه دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، در سال زراعی 92-1391 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی سطوح نیتروژن (صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار) و سطوح شوری آب آبیاری (صفر، 3، 6 و 9 دسی زیمنس بر متر) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که  بیشترین ماده ی خشک گندم در تیمارهای 120 و 180 کیلوگرم نیتروژن و بدون شوری به دست آمد. با مصرف 120 کیلوگرم نیتروژن، سطوح شوری چندان ماده ی خشک گندم را کاهش ندادند. کمترین ماده ی خشک گندم نیز در تیمار بدون مصرف نیتروژن و شوری 9 دسی زیمنس بر متر مشاهده شد. افزایش مصرف نیتروژن در شرایط شوری در آزمایش حاضر موجب کاهش اثر منفی تنش شوری بر ویژگی های رشد و فیزیولوژیک گندم گردید. با این حال افزایش بیش از حد نیتروژن سبب کاهش توان رقابت گندم در برابر علف هرز گردید. و نیز نتوانست از کاهش رشد گندم در سطح بالای شوری بکاهد.